بررسی علمی بی‌اشتهایی در کودکان ۴ تا ۶ ساله
بی‌اشتهایی در سنین کودکی یکی از نگرانی‌های رایج والدین است. بسیاری از مادران از این شکایت دارند که کودکشان – به‌ویژه در خانه – علاقه‌ای به غذا نشان نمی‌دهد، هرچند ممکن است در مهمانی‌ها یا بیرون از خانه اشتهای بهتری داشته باشد. این مسئله در اغلب موارد بخشی طبیعی از فرآیند رشد کودک است، اما گاهی نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد.
عوامل بی‌اشتهایی در کودکان:
1. تحول روانی و استقلال‌طلبی: کودک ۴ تا ۶ ساله در مرحله‌ای از رشد قرار دارد که تمایل دارد خودش تصمیم بگیرد. گاهی غذا نخوردن راهی برای ابراز استقلال و کنترل است.
2. یک‌نواختی غذایی: تکرار غذاهای مشابه، بدون تنوع در طعم، رنگ یا شکل، باعث خستگی و بی‌میلی می‌شود.
3. مصرف خوراکی‌های زیاد میان وعده: خوردن خوراکی‌های شیرین، آب‌میوه‌های صنعتی یا تنقلات بی‌برنامه، معده کودک را پر می‌کند و اشتهای او را به غذای اصلی کاهش می‌دهد.
4. فشار و اجبار: اجبار کودک به غذا خوردن یا ایجاد فضای تنش هنگام صرف غذا، ممکن است باعث مقاومت روانی در برابر غذا شود.
راهکارهای پیشنهادی روان‌شناسان و متخصصان تغذیه کودک:
1. رعایت آداب غذا خوردن: شستن دست‌ها، گفتن “بسم‌الله” و دعا بعد از غذا، ضمن تقویت عادت‌های مثبت، به غذا خوردن معنا و آرامش می‌دهد.
2. جذاب‌سازی فرآیند غذا خوردن: غذا را از ابتدا تا پایان به تجربه‌ای دل‌نشین تبدیل کنید؛ با تزئین خلاقانه، ظروف رنگی یا داستان‌پردازی هنگام غذا خوردن، کودک را جذب کنید.
3. انتخاب‌گری محدود: به کودک حق انتخاب بدهید، مثلاً بپرسید: «دوست داری برنج با مرغ بخوری یا پاستا؟
4. مشارکت در تهیه غذا: اجازه دهید کودک در شستن سبزی، چیدن میز یا هم زدن مواد کمک کند؛ این مشارکت اشتهای او را افزایش می‌دهد.
5. غذا خوردن جمعی و شاد: حضور والدین در کنار کودک هنگام غذا خوردن، فضایی امن و الگویی مثبت فراهم می‌کند.
6. پرهیز از خوراکی قبل از وعده اصلی: بهتر است کودک پیش از وعده‌های اصلی خوراکی‌های دیگر نخورد تا گرسنه بماند و میل به غذا داشته باشد.
7. تکرار با تنوع: غذاهایی که کودک دوست ندارد را با شکل یا طعم تازه ارائه دهید. مثلاً اگر سوپ نمی‌خورد، آن را با نان تست یا در لیوان رنگی سرو کنید.
چه زمانی باید نگران شویم؟
اگر کودک: درصورت مشاهده موارد زیر
دچار کاهش وزن شده است.
علائم ضعف یا خستگی دارد.
یا حتی غذاهای محبوب کودکان (مثل ماکارونی، نان پنیر یا بستنی) را نیز نمی‌پذیرد.
بهتر است با پزشک متخصص اطفال یا کارشناس تغذیه کودک مشورت شود.
خلاصه سخن:
بی‌اشتهایی کودک همیشه نشانهٔ بیماری نیست. گاهی فقط نیاز به خلاقیت، صبر و همدلی دارد. با درک نیازهای روانی کودک، مشارکت دادن او در انتخاب و آماده‌سازی غذا، و ساختن تجربه‌ای شیرین از «زمان غذا»، می‌توان این چالش را به فرصتی تربیتی و تقویت‌کننده‌ی رابطه والد‌ـ‌فرزندی تبدیل کرد
ترتیب : روزنه روشنايی
دیدگاهتان را بنویسید